Her ölüm haberi en fazla buraları sarsar aslında.
Çünkü ölüm, en fazla buraya yakın oldu her zaman.
Haliyle endişelenmemek, tedirgin olmamak elde değil.
Alışıyorsunuz bir süre sonra buna ve herşeye.
Yaklaşan sonhahardır bu kesin. Her sonbahar gibi; serin ve coşkulu. Sonrası, soğuk ve ürpertici.
Buradaki atölyemiz bundan ve olanlardan azade değil, olamaz da. Birikmiş ne varsa, hepsi, bizimle ve bizimle kalacak bu kesin. Her buluşma yeni bir yaranın deşmesi bir bakıma. Onca yarayı, gediği fotografla sarar mıyız bilmem ama şimdilik bir umut ben ve genç dostlarım için. Zorlanıyoruz, yoruluyoruz fakat umudumuz hep oldu.
Bütün endişelerimizin bir gün yok olacağı ve her ölümün vakitsiz, ortak bir sızıya dönüşeceği gün için umutluyuz
Bugünkü buluşmamızda yine bir konuğumuz vardı. Arkadaşım şevket. Hem yaptığı görüşmelerden bir ropörtaj hazırlamak hem de bizim yaptıklarımızı izlemek için aramızdaydı.
Hepimizle görüştü. Hepimiz sorduğu sorulara elbirliği ile yanıtladık. Ben yine onlardan yeni şeyler öğrendim. Aslında işleyen süreçle bir taraftan ben de çok öğrendim. Onlarla bunu yaşadığım ve paylaştığım için bahtiyarım. Yavaş yavaş sona yaklaşıyoruz burada ve şırnak'taki atölyelerde. Zaman öyle hızlı aktı ki yine. Ama biz sonrası için bir şeyler bıraktık. Hem de buralar için yeni bir deneyim oldu diyebilirim.
Bugünkü buluşmamızdan anladım ki herkes için değişen ve boyut değiştiren fotografın tanımı oldu. Dijital çağın aksine durup düşünen, yaratan, itiraz eden ve eleştiren bir yere doğru oldukça iyi mesafe almışız.
başarı onlarla ve mutlaka...
ishak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder