genc arkadaşlarımız konularını çekmeye başladıklarında her atölye için benzer durum olacaktır sanırım. yüksekova atölyesinde başladı ilk önce bu kaçınılmaz durum. herkes konusunun peşinde eşsiz bir duygu. gördükleri, görebildikleri kentlerini, itirazlarını, önerilerini görebileceğiz. buna ihtiyacımız var zaten. onların dünyalarına ihtiyacımız var dahası. sade, temiz, katıksız, karmakarışık olmayan dünyalarına. başka bir sığınak da kalmadı gibi. kirlettiğimiz, yaşanmaz kıldığımız heryeri, biçare halimizle muhtacız buna.
bu atölyelerde ben buna inanıyorum ve bunu yaşıyorum onlarla. bazen kızıyorum da onlara. bakmaları için, farkına varmamızı sağlamaları için, yeni olanakların farkına varmamızı sağlasınlar diye, bakın diye yalvarıyorum onlara.
herbiri çok özel benim için.
günlüklerini okuyamıyorum çünkü nasıl bir yer olduğunu bilemezsiniz.
o yazdıkları fotograflara dönüşsün diye herşey zira.
şimdi fırat var yanımda. her oturumdan sonra yanımda kalır. sıkılmadan, yorulmada. bir parkta ben bunları yazarken o sabırla bekliyor şimdi.
ben şimdi onunla ilgileneceğim.
ishak kalac/şırnak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder