Bugün her zamankinden farklı olarak derneğimizde değil başka birnek binasının salonunda buluştuk genç arkadaşlarımla. Tek nedeni sıcaklardı bu yer değişikliğinin.
Çünkü bugün işimiz uzun olacaktı ve çocukları motive etmek canlı kalmalarını ve katılmalarını sağlamak ancak serin bir ortamda mümkün olacaktı. Öyle de oldu tam 4 saat aralıksız fotoğraf baktık her bir fotoğraf üzerinde ayrı ayrı tartışarak konulardan ön elemeler yaparak seçkiler hazırlamaya çalıştık. verimli,güzel ve katılımın en yüksek olduğu günlerden biriydi.
Bugün bir de dikkatimi çeken birşeyse; herkesin kendi çektiği konusuyla ilgili seçmeler yapıldığında istisnasız olarak şöyle bir kare de olmalıydı şu da olmalıydı bu iyi olmamış bi daha çekmem lazım diyerek eksiklerini başkasının görmesine fırsat vermeden kendilerinin görmesiydi. Bu da bana ayrı bi haz ve mutluluk verdi çünkü bunca çalışmanın yorulmanın meyvesini almaya başlayacağımızın sinyalleri olarak görüyorum bunu. Yani artık ben olmasam da bu genç arkadaşlarımın kendi başlarına bile ilerde çok daha iyi işlere imza atacaklarını ışığını görüyorum. Benim için de bundan keyifli bir şey olamazdı.
Bugün ikram menüsünde de bi değişiklik yaparak biskivi meyve suyu yerine lahmacun ayran ikramında bulundum arkadaşlarıma ve kendime. Çünkü fazladan 2 saatlerini almıştım karşılığını vermek zorunda hissettim. Son dak,kada Xeyri ile günlük yüzünden tersleştik ufaktan zoru gürünce hemen yumuşadı ama tek satır olan günlüğüne 3 satır daha ekledi ve "hocam valla bu kadar yazabildim yoruldum bak nasıl terledim yazana kadar" dedi. Böyle diyince el koyduğum makinasını geri verdim ve bir de söz aldım: bundan sonra günlüğünde en az 5 cümle olacak. Öpüşerek yolcu ettim köylerine doğru.
Bugün ikram menüsünde de bi değişiklik yaparak biskivi meyve suyu yerine lahmacun ayran ikramında bulundum arkadaşlarıma ve kendime. Çünkü fazladan 2 saatlerini almıştım karşılığını vermek zorunda hissettim. Son dak,kada Xeyri ile günlük yüzünden tersleştik ufaktan zoru gürünce hemen yumuşadı ama tek satır olan günlüğüne 3 satır daha ekledi ve "hocam valla bu kadar yazabildim yoruldum bak nasıl terledim yazana kadar" dedi. Böyle diyince el koyduğum makinasını geri verdim ve bir de söz aldım: bundan sonra günlüğünde en az 5 cümle olacak. Öpüşerek yolcu ettim köylerine doğru.
Benim atölyede yeni yeni görmeye başladığım küçük bi olumsuzluk, 14 çocuktan 9'unun aynı köyden ve aynı yaşamın içinden olması ve hepsinin aileleri hayvan besiciliğiyle geçimini sürdürüyor olması. Hal böyle olunca konularda benzerlik sıkıntısı oluşuyor. İshak arkadaşım aynı köyden olmalarının sıkıntı doğurabileceğini söylemişti ama onun öngörüsü biri küser giderse hepsi gidebilir diye uyarmışt. O olmadı ama konularda sanırım özcan abinin önerdiği gibi ortak çalışmalarını sağlama yönünde çaba sarfetmem gerekecek.
Benden bu kadar umarım Van, Mardin,Şırnak ve Yüksekova'daki arkadaşlarımızın da her işleri yolunda gidiyordur. Hepsine kolaylıklar diliyorum.
Sabri abi batman gurubunun kusmesi hele hele dagilmasi imkansiz.onlari cok sevdim.keske biraz daha zaman gecirme sansim olsa.hepsini hasretle opuyorum. Cok iyi gidiyorsunuz. xeyri efendi beni de evine davet etse diyorum.davetini bekliyorum bakalim.
YanıtlaSilİshak kalac/yuksekova-sirnak